"നടന്നു പോകുന്നവര്‍ പര്‍വ്വതങ്ങളുടെ ഗാംഭീര്യം അറിയുന്നു. വശങ്ങളിലൂടെ ഒഴുകുന്ന അരുവിയുടെ സംഗീതം കേള്‍ക്കുന്നു. മറ്റെല്ലാ കാഴ്ചകളും മായുന്നു. മറ്റെല്ലാ ശബ്ദങ്ങളും കെട്ടുപോകുന്നു. അരുവിയില്‍ മഞ്ഞുരുകിയ വെള്ളത്തിന്റെ തെളിച്ചം. അതിലെ മീനുകള്‍ക്ക് സാധാരണ മീനുകളേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ വലുപ്പം തോന്നിച്ചു"
"പക്ഷേ, പ്രളയാന്തര വേനല്‍ ഉള്ളുകൊണ്ടറിഞ്ഞത് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്നൊരു കാഴ്ച്ച കണ്ടിട്ടാണ്. കുറേ ദിവസമായി ഒരു തവള വീടിന്റെ വരാന്തയില്‍ തന്നെ കിടക്കുന്നു. പായിച്ചിട്ടും മടങ്ങി വന്നതാണ്. മാര്‍ബണൈറ്റിന്റെ തണുപ്പില്‍ വയറൊട്ടി കിടക്കുന്ന തവള വരള്‍ച്ചയെപ്പറ്റിയൊരു കഥ ആവര്‍ത്തിച്ചു പറഞ്ഞു തന്നു.പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞു തൊണ്ട ഇടറിയപ്പോള്‍ അതിന്റെ മുതുകിലേക്ക് ഞാന്‍ തണുത്ത വെള്ളമൊഴിച്ചു കൊടുത്തു" ഉത്തരമലബാറിൽ നിന്നുളള കാഴ്ച
"ഏതോ ചില വീട്ടുകാരുടെ മാത്രമാണ് 'കാണാതാകുന്ന കുട്ടികള്‍' എന്നു വിചാരിക്കുന്നതു കൊണ്ടല്ലേ ഈ അലംഭാവം എന്നോര്‍ത്തു ഞാന്‍ നിന്നു." സമകാലത്തെ ആകുലകളെ കുറിച്ച് 'പ്രിയം അപ്രിയം' പംക്തിയിൽ
"ഒരു സ്ത്രീ ‘വേണ്ട’ എന്നാണു പറയുന്നതെങ്കിലും അവളുദ്ദേശി ക്കുന്നത് ‘വേണം’ എന്നാണെന്ന ഒരു ചിന്തകൊണ്ട് പുരുഷാധിപത്യം സ്ത്രീയുടെ അഭിപ്രായത്തെ മറികടക്കുന്നു. ‘അവളെയൊന്നനുനയിപ്പി ക്കേണ്ട കാര്യമേയുള്ളു, അതിനെനിക്ക് കഴിവുണ്ടെന്നെനിക്കറിയാം,”ഇതാണ് പുരുഷന്റെ ചിന്ത" അനിതാ നായരുമായി പരോമിതാ ചക്രബർത്തി നടത്തിയ സംഭാഷണം
"ഇര തേടി വരുന്ന ഒരു കൂറ്റന്‍ പാമ്പിനെപ്പോലെ വെള്ളം അതേ പടവുകള്‍ ഇഴഞ്ഞുകയറി സാവധാനം ആ നിലയിലേക്കു വരും. പ്രാണഭയം മനുഷ്യരെ അടുത്ത നിലയിലേയ്ക്ക് പായിക്കും"
മഴവിൽക്കൊടിയുമേന്തി തെരുവുകളെ ഇനി നിങ്ങൾ സംഗീതാത്മകമാക്കു മ്പോൾ നിങ്ങളുടെ കയ്യിലുള്ളത് ലോകകലാചരിത്രത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട രണ്ട് അടയാളങ്ങളിലൊന്നാണെന്ന സത്യം മറന്നുപോകരുത്. ചരിത്രം ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് ചില ആവശ്യങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുക.
കാറുകളുടെ ചരിത്രംപറയുന്ന ഇവിടം ഇന്ത്യയുടെ കാർഷിക, മോട്ടോർ മേഖലയുടെ വളർച്ചയുടെയും വികാസത്തിന്റെയും ചരിത്രമുറങ്ങന്ന ഇടം കൂടെയാണ്. ഇന്ത്യൻ എഡിസൺ എന്ന വിളിപ്പേരുണ്ടായിരുന്ന ജിഡി നായിഡുവിന്റെ സ്വപ്ന പദ്ധതിയായ കാർ മ്യൂസിയത്തെ കുറിച്ച്
ഇന്ന് പോസ്റ്റൽ ഡെ. ഹൃദയങ്ങളിൽ നിന്ന് ഹൃദയങ്ങളിലേക്കുള്ള ദൂരം കുറഞ്ഞതും കരുതലുകളുടെ സ്നേഹപ്രപഞ്ചങ്ങൾ വിരിഞ്ഞതും കത്തുകളിലൂടെയും മണിയോർഡറുകളിലൂടെയും ടെലഗ്രാമുകളിലൂടെയും മാത്രമായിരുന്നു ഒരു കാലത്ത്. പോസ്റ്റ്മാൻ തപാൽ മുദ്ര സ്റ്റാമ്പിലും സ്നേഹമുദ്ര മേൽവിലാസക്കാരന്റെ മനസ്സിലും പതിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ എണ്ണവും ശക്തിയും ഇന്ന് കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവാം, പരിമിതമെങ്കിലും മുദ്രകൾ എപ്പോഴും മുദ്രകൾ തന്നെയാണ്, മായാത്തവ... അക്ഷര മുള്ളിടത്തോളം നിലനിൽക്കുന്നവ
ചില്ലറ ഡിറ്റക്റ്റീവ് പണിയും ചാരപ്പണിയും ആയി അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലെ വേനലവധിക്കാലത്ത് പറമ്പിന്റെ അതിരിൽ ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോഴാണ് ഒരു ദിവസം യാതൊരു മുന്നറിയിപ്പുമില്ലാതെ അകത്തേയ്ക്ക് വിളിച്ചു് മമ്മി ഒരു പായ്ക്കറ്റ്‌ കൈയ്യിൽ തരുന്നത്
ഒരു പക്ഷേ, ചേക്കുട്ടിപ്പാവ കടന്നു വന്നേയ്ക്കാം അടുത്ത അദ്ധ്യായത്തില്‍ ,ചേക്കുട്ടിയെ തൊട്ടുവന്നിട്ടു വേണമാ യിരിക്കും അതെഴുതാന്‍ എന്ന് ഉള്ളിലിരുന്നാരോ പറഞ്ഞു
“ഏകാന്തയെ പ്രണയിക്കാത്ത ഒരാൾക്ക് ഒരിക്കലും തന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യവുമായി സ്നേഹത്തിലാകാൻ കഴിയില്ലെന്നു, എന്നെയറിഞ്ഞ നാൾ മുതൽ ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു,”
"ക്ഷേത്രത്തിലെ ആദ്യമണി മുഴങ്ങുമ്പോൾ, പുഷ്പമ്മ ഇരുളിലേയ്ക്ക് നടന്നു മറയുന്നു. രണ്ടാമത്തെ ഷിഫ്റ്റ് ജോലിയ്ക്കായി മുന്നു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് മടങ്ങിവരുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനിടയിലുള്ള സമയത്ത് വീട്ടിലെ പാചകജോലികൾ പൂർത്തിയാക്കുകയും തനിക്കുവേണ്ടി ഫ്ലാസ്കിൽ കാപ്പിയും ഉച്ചഭക്ഷണവും പൊതിഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു"