ഉറക്കം- കരിയിലകൾക്കടിയിൽ

ഉറക്കം- കരിയിലകൾക്കടിയിൽ

-------------------------------------------------

അസ്തമയങ്ങളുടെയും

ഉടഞ്ഞ കളിപ്പാട്ടങ്ങളുടെയും

ചവറ്റുകുട്ടയിൽ

നൂറു വയസ്സുള്ള ഒരുവളും

ദൈവവും പ്രണയിക്കുന്നത്

എനിക്കിനി കാണേണ്ട.

നാരകയിലകൾ ചൂടി

മഞ്ഞവഴിയിലൂടെ

മരണം നടന്നുപോകുന്നു

അരിവാളിന്‍റെ മൂർച്ച കൂട്ടുന്ന

ഒറ്റവാക്കുള്ള പാട്ട് പാടിക്കൊണ്ട്:

"നിന്നെയും നിന്നെയും

നിന്നെയും നിന്നെയും...."

ആ പാട്ടും ഇനി കേൾക്കേണ്ട.

രാത്രിയിൽ, ഉടലഴിച്ചു വെച്ച്

ഉടുപ്പിനെകുളിപ്പിക്കുമ്പോൾ

സോപ്പുപതയോടൊപ്പം

ഞാനും ഇല്ലാതാകേണ്ട.

ഒന്നു മാത്രം;

മണ്ണുകൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ മരങ്ങളിൽ

ഇലകൾക്കെല്ലാം

പച്ചനിറമായിരിക്കണം ;

കരിയിലകൾക്കടിയിൽ

മഴ തിരയുന്നവന്‍റെ

ഉറക്കം പോലുള്ള പച്ചനിറം.