റീലുകള്‍ എം.ആര്‍. രേണുകുമാര്‍ എഴുതിയ കവിത

1

നിന്റെ കണ്ണില്‍
നോക്കിയാലറിയാമായിരുന്നു
എപ്പോള്‍ നേരം പുലരുമെന്ന്
എപ്പോള്‍ വെയിലെരിയുമെന്ന്
എപ്പോള്‍ വെയിലുചായുമെന്ന്
എപ്പോള്‍ മഴ പെയ്യുമെന്ന്
എപ്പോള്‍ ഇരുളുവീഴുമെന്ന്
എപ്പോള്‍ നിലാവുദിക്കുമെന്ന്.

2

വീണ പോലെ മടിയില്‍ കിടത്തി നിന്നെ ഗിത്താറുപോലെ മീട്ടണം
വയലിന്‍ പോലെ വായിക്കണം.

3

ഒരിക്കലും അടരാത്ത
മുന്തിരികള്‍ക്കിടയില്‍
നൂറായിരം അല്ലികളുള്ള
നിന്റെ ഓറഞ്ചുഹൃദയം.

4

നിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ
ഡ്രിപ്പിട്ട്, ഇറ്റുവീഴും
തുള്ളികളെണ്ണി
കിടക്കണമെന്നുണ്ട്.

5

വിളുമ്പിലിരുന്ന് വഴക്കടിച്ചവര്‍
അവിടെത്തന്നെ ഒട്ടിയിരിപ്പുണ്ട്,
അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ചവര്‍
കൊക്കയില്‍ വീണുകിടപ്പുണ്ട്.

6

നാട്ടുപൊയ്കയില്‍
മുങ്ങിത്താണുകൊണ്ടിരുന്ന
എന്നെ രക്ഷപെടുത്തി
നടുക്കലില്‍ മുക്കിക്കൊന്ന
നിന്നോടുള്ള കടപ്പാട്
എത്ര പറഞ്ഞാലും തീരില്ല.

7

ഒരിടം വരെ
വെറുതെ പോകുന്നു
അവിടെ വെച്ച്
ഒരിക്കലും കാണാത്ത
ഒരുപാടുപേരെ കാണുന്നു
അവര്‍ക്കിടയില്‍
ഒരിക്കലെങ്കിലും കണ്ട
ഒരാളുണ്ടോ എന്ന് തിരയുന്നു.

8

ഓര്‍മകളെല്ലാം
പെന്‍സില്‍കൊണ്ട്
എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കില്‍
മുറിവേല്‍പ്പിക്കുന്നവയെ
മായിച്ചുകളയാമായിരുന്നു
പെരുമഴയിലും
ആളിക്കത്തുന്നത്
എന്തൊരു കഷ്ടമാണ്.

9

ആത്മവിശ്വാസം
ഒരഭയാര്‍ത്ഥിയാണ്
അതിന് പാര്‍ക്കാന്‍ വീടില്ല
അതിനിരിക്കാന്‍ കൊമ്പില്ല
ഒരുരാജ്യത്തുമില്ല
അതിന് പൗരത്വം.

10

എന്റെ കാലശേഷം
എന്നെ എവിടെയും തിരയേണ്ട
എന്റെ ഉടലും ഉയിരും
എന്റെ കവിതകളിലുണ്ട്

എന്റെ കവിതകള്‍ വായിക്കുമ്പോള്‍
നിങ്ങളെന്നെ തൊടുന്നു.