പതിവിലും സമയമെടുത്ത് കുളിക്കുന്നതിനിടെ ശ്രീരാമചന്ദ്രന്‍ മാഷ് തന്‍റെ ശരീരം നോക്കി ആദ്യമായി പുളകിതനായി. അയാള്‍ സ്വന്തം ശരീരത്തെ അഭിനന്ദിച്ചു. സന്ധ്യകഴിഞ്ഞ് ഇലകള്‍ക്കിടിയിലൂടെ നേരിയ ഇരുട്ടിറങ്ങുമ്പോള്‍ ഉണക്കിലകള്‍ പാറിവീഴുമ്പോലെ മാര്‍ത്ത പുഴമരുതിനടുത്തെത്തും
ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അവളുടെ കക്ഷത്തിൽ നിന്നും പറിച്ചുകളയാറുള്ള ഇലമുളച്ചികൾ, തൊടി നിറയെ പൊടിഞ്ഞിറങ്ങിയ ഓർമ്മയിലേക്ക് ഞാനവളെ മണത്തു നോക്കി
വള്ളത്തിലേക്ക് കാലെടുത്തു വയ്ക്കുമ്പോള്‍ ഉള്ള ധൈര്യം പോകുന്നത് ജോസ് അറിഞ്ഞു. പുഴയുടെ ഓളം വെട്ടുന്നതിനനുസരിച്ചു അവന്റെ ചങ്കിടിച്ചുതുടങ്ങി
പുറമേയൊരു കാടിന്റെ ശാന്തത അകമേ അതിൻ്റെ വന്യതയും വേണ്ടുവോളം കാണുന്നു. കണ്ടുകണ്ട, താകുന്നു. മടങ്ങാതെ
"ഇവന്മാരെ കണ്ടോ, പെണ്ണിനെ പിടിചോണ്ടു പോയതിന്റെയാ ഇപ്പോ അനുഭവിക്കുന്നത്... നീയും തൂങ്ങും"
നീ പ്രചരിപ്പിച്ച മതമോ നീ അച്ചടിച്ച നാണയങ്ങളോ നിന്റെ പടുകൂറ്റൻ പ്രതിമകളോ നീ കടന്നു പോയ വഴിയോ വേഗമോ ഒന്നും ഒരു ലിപികളിൽ പോലും കണ്ടെടുത്തില്ല
വെറും അശുക്കളാണ് ഞാനും നീയുമെല്ലാം. തൊഴിൽ മോഷണമാണെങ്കിലും സത്യം ഉള്ളവനായിരിക്കണം നല്ല കള്ളൻ
കരിമേഘം പുതച്ചുമൂടും വിളറിയ ചന്ദ്രൻ കണ്ടു പേടിച്ചതാരെ?
ഇടിച്ചു കളഞ്ഞ പൊത്തുകളില്‍ ജീവന്‍ പിടയും പോലെ ഓരോ വൃക്ഷങ്ങളും മനസ്സറിഞ്ഞു പ്രാകും പോലെ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും ഇത്ര അസ്വസ്ഥനായിരുന്നില്ലല്ലോ ദൈവമേ...
ഇനി ഞങ്ങളെ എവിടെയും തേടേണ്ട എന്ന കുറിപ്പ് പോലെ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന കറുത്ത, വെളുത്ത പപ്പുകൾ. ഞെട്ടൽ മാറാത്ത കൂടിപ്പോഴും വാ തുറന്ന് പകച്ചുനിൽക്കുന്നു
മഹാപ്രസ്ഥാന യാത്ര ഇന്നത്തെ തിരിച്ചറിയൽ കാർഡുകളുടേയും രാഷ്ട്രീയ മാനങ്ങളുടെയും സാനിറ്റെറെസറുകളുടെയും പശ്ചാത്തലത്തിൽ വീണ്ടുമൊന്നു പറഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ
ഡോക്ടറെ കാണേണ്ടേ എന്നൊരു കടലാസ്സില്‍ എഴുതിച്ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്റെ ധര്‍മ്മസങ്കടം പുറത്തെടുത്തു. ഒച്ച കേട്ട് എനിക്ക് മടുത്തു! ഒച്ചയൊന്നും കേള്‍ക്കാതെ കൊറച്ച് നാള് ജീവിച്ചു നോക്കട്ടെ
