ചന്ദ്രയാൻ -3 ന് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുൻപേ റഷ്യയുടെ ലൂണ 25 ചന്ദ്രനിൽ ഇറങ്ങിയേക്കാം: രണ്ട് ദൗത്യങ്ങളും താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ

റഷ്യയുടെ ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ദൗത്യമായ ലൂണ 25 ഇന്ത്യയിലും താൽപ്പര്യം ജനിപ്പിക്കുന്നു. കാരണം, റഷ്യൻ ലാൻഡർ ചാന്ദ്രയാൻ -3 ന് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ചന്ദ്രന്റെ ദക്ഷിണധ്രുവത്തിന് സമീപം എത്താൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ദക്ഷിണധ്രുവത്തോട് ചേർന്ന് സോഫ്‌റ്റ് ലാൻഡ് ചെയ്യുന്ന ആദ്യത്തെ രാജ്യം എന്ന പദവി ഇന്ത്യയ്ക്ക് നഷ്ടപ്പെടാനും സാധ്യതയുണ്ട്.

ഓഗസ്റ്റ് 10-നാണ് റഷ്യൻ ദൗത്യം വിക്ഷേപിച്ചത്. ഓഗസ്റ്റ് 16-ഓടെ ചന്ദ്രന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിൽ പ്രവേശിക്കാനും ഓഗസ്റ്റ് 21-നോ 22-നോ സോഫ്റ്റ് ലാൻഡിംഗിന് ശ്രമിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട്. ഓഗസ്റ്റ് 23-ന് മുമ്പ് ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ഇന്ത്യയുടെ ദൗത്യത്തിന് ലാൻഡിങ് സൈറ്റിൽ ഇറങ്ങാൻ കഴിയില്ല.

എന്തുകൊണ്ടാണ് റഷ്യ ഇന്ത്യയെക്കാൾ നേരത്തെ ചന്ദ്രനിൽ എത്തുന്നത്?

ജൂലൈ 14 ന് ചന്ദ്രയാൻ -3 വിക്ഷേപിച്ച് ഏകദേശം ഒരു മാസത്തിന് ശേഷമാണ് ലൂണ -25 അതിന്റെ സോയൂസ് റോക്കറ്റിൽ ഈ ആഴ്ച ആദ്യം വിക്ഷേപിച്ചെങ്കിലും ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഇത് 3.84 ലക്ഷം കിലോമീറ്റർ യാത്ര പൂർത്തിയാക്കും. ഭാരം കുറഞ്ഞ പേലോഡും കൂടുതൽ ഇന്ധന സംഭരണവും കാരണം റഷ്യൻ ദൗത്യത്തിന് ചന്ദ്രനിലേക്ക് നേരിട്ടുള്ള പാത പിന്തുടരാൻ കഴിഞ്ഞു.

3,900 കിലോഗ്രാം ഭാരവുമായി പുറപ്പെട്ട ചന്ദ്രയാൻ-3 ആയി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ലൂണ 25-ന്റെ ലിഫ്റ്റ്-ഓഫ് വെറും 1,750 കിലോഗ്രാം മാത്രമാണ്. ചന്ദ്രയാന്റെ ലാൻഡർ-റോവറിന് മാത്രം 1,752 കിലോഗ്രാം ഭാരമുണ്ട്, പ്രൊപ്പൽഷൻ മൊഡ്യൂളിന് 2,148 കിലോഗ്രാം ഭാരമുണ്ട്.

ഇന്ത്യയുടെ ദൗത്യം ആരംഭിച്ച എൽവിഎം3 വാഹനത്തിൽ ലഭ്യമായ കുറഞ്ഞ ഇന്ധന ശേഖരം നികത്താൻ, കൂടുതൽ സർക്യൂട്ട് റൂട്ട് സ്വീകരിച്ചു. ഭൂമിക്ക് ചുറ്റും വിക്ഷേപിച്ച ശേഷം, പേടകത്തിന്റെ ഭ്രമണപഥ വേഗത കൈവരിച്ചു. അതിനുശേഷം ബഹിരാകാശ പേടകം ചന്ദ്രനിലേക്ക് കുതിച്ചു. വിക്ഷേപിച്ച് ഏകദേശം 22 ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ചന്ദ്രന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിലെത്തി. അടുത്ത കുറച്ച് ദിവസങ്ങളിൽ, ഓഗസ്റ്റ് 23 ന് സോഫ്റ്റ് ലാൻഡിംഗിനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിനായി ചന്ദ്രയാൻ -3 അതിന്റെ ഭ്രമണപഥവും ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള വേഗതയും കുറയ്ക്കും.

ലൂണ-25ന് ഇന്ത്യയ്ക്ക് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഇറങ്ങാനുള്ള മറ്റൊരു കാരണം, അതിന്റെ ലാൻഡിംഗ് സൈറ്റിലെ ചാന്ദ്ര പ്രഭാതം നേരത്തെ സംഭവിക്കുമെന്നതാണ്. ഒരു ചാന്ദ്ര ദിനം 14 ഭൗമദിനങ്ങൾക്ക് തുല്യമാണ്. പേലോഡുകൾ സോളാർ പാനലുകളാൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനാൽ, ഒരു ചാന്ദ്ര ദിനത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ലാൻഡ് ചെയ്യുന്നത് പരീക്ഷണങ്ങൾക്ക് മുഴുവൻ 14 ഭൗമദിനങ്ങളും ലഭിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാക്കുന്നു.

ദൗത്യങ്ങൾ എങ്ങനെ വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു?

ഇന്ത്യൻ ദൗത്യത്തേക്കാൾ ഭാരം കുറഞ്ഞത് മാത്രമല്ല, ലൂണ-25 ഒരു റോവർ വഹിക്കുന്നില്ല. 500 മീറ്ററോളം സഞ്ചരിക്കാൻ ശേഷിയുള്ള റോവർ ചന്ദ്രയാൻ-3യിലുണ്ട്. റഷ്യൻ ലാൻഡറിന് പ്രധാനമായും മണ്ണിന്റെ ഘടന, ധ്രുവീയ എക്സോസ്ഫിയറിലെ പൊടിപടലങ്ങൾ, ഏറ്റവും പ്രധാനമായി, ഉപരിതല ജലം കണ്ടെത്തുന്നതിന് എട്ട് പേലോഡുകൾ ഉണ്ട്.

ചന്ദ്രനിലെ മണ്ണിനെക്കുറിച്ചും ജല-ഹിമത്തെക്കുറിച്ചും പഠിക്കാനുള്ള ശാസ്ത്രീയ ഉപകരണങ്ങളും ഇന്ത്യൻ ദൗത്യത്തിനുണ്ട്. സ്ഥിരമായ നിഴലിൽ തുടരുന്ന ഗർത്തങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യം, ജല-ഐസ് കണ്ടെത്താനുള്ള സാധ്യത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനാലാണ് ദക്ഷിണ ധ്രുവത്തിനടുത്തുള്ള സ്ഥലം തിരഞ്ഞെടുത്തത്.

ലാൻഡറിൽ നാല് പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തും. റേഡിയോ അനാട്ടമി ഓഫ് മൂൺ ബൗണ്ട് ഹൈപ്പർസെൻസിറ്റീവ് അയണോസ്ഫിയർ ആൻഡ് അറ്റ്മോസ്ഫിയർ (റാംഭ) ഇലക്ട്രോണുകളുടെയും താപനിലയും സാന്ദ്രതയും പോലുള്ള അയോണുകളുടെ ഗുണവിശേഷതകൾ പഠിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു ലാങ്മുയർ പ്രോബ് ഉണ്ട്. ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തിനടുത്തുള്ള ഈ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ചും കാലക്രമേണ അവ എങ്ങനെ മാറുന്നുവെന്നും ഇത് പഠിക്കും.

ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതല തെർമോ ഫിസിക്കൽ എക്‌സ്‌പെരിമെന്റ് (ChaSTE) ധ്രുവപ്രദേശത്തിനടുത്തുള്ള ചന്ദ്രോപരിതലത്തിന്റെ താപ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് പഠിക്കും. ഇൻസ്ട്രുമെന്റ് ഫോർ ലൂണാർ സീസ്മിക് ആക്ടിവിറ്റി (ILSA)ലാൻഡിങ് സൈറ്റിന് സമീപമുള്ള ചന്ദ്ര ഭൂകമ്പങ്ങൾ അളക്കുകയും ചന്ദ്രന്റെ ആവരണത്തിന്റെയും ഘടന പഠിക്കുകയും ചെയ്യും.

ദൗത്യത്തിൽ നാസ അയച്ച ഒരു പരീക്ഷണമാണ് ലേസർ റിട്രോ റിഫ്ലക്ടർ അറേ (LRA).എൽആർഎകൾ ഒപ്റ്റിക്കൽ ഉപകരണങ്ങളാണ്, അവ ലേസറുകളുടെ ലക്ഷ്യമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനാൽ ചന്ദ്രന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിലെ ബഹിരാകാശവാഹനങ്ങൾക്ക് വളരെ കൃത്യമായ ട്രാക്കിംഗിനായി ഉപയോഗിക്കാം. യുഎസ് ബഹിരാകാശ ഏജൻസിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, അത്തരം മാർക്കറുകൾ കൃത്യമായ നാവിഗേഷനും ഭാവി ദൗത്യങ്ങളുടെ ലാൻഡിംഗിനും ഉപയോഗിക്കാം.

റോവറിൽ രണ്ട് ശാസ്ത്രീയ പരീക്ഷണങ്ങളുണ്ട്. ലേസർ ഇൻഡ്യൂസ്ഡ് ബ്രേക്ക്ഡൗൺ സ്പെക്ട്രോസ്കോപ്പ് (LIBS) ചന്ദ്രോപരിതലത്തിലെ രാസ, ധാതു ഘടന നിർണ്ണയിക്കും. ചന്ദ്രനിലെ മണ്ണിലും പാറകളിലും മഗ്നീഷ്യം, അലുമിനിയം, സിലിക്കൺ, പൊട്ടാസ്യം, കാൽസ്യം, ടൈറ്റാനിയം, ഇരുമ്പ് തുടങ്ങിയ മൂലകങ്ങളുടെ ഘടന ആൽഫ പാർട്ടിക്കിൾ എക്സ്-റേ സ്പെക്ട്രോമീറ്റർ (APXS) നിർണ്ണയിക്കും.

എന്നിരുന്നാലും, പ്രധാന വ്യത്യാസം ഇന്ത്യാ ദൗത്യം ഒരു ചാന്ദ്ര ദിനം അല്ലെങ്കിൽ 14 ഭൗമദിനങ്ങൾ മാത്രമേ നിലനിൽക്കൂ എന്നതാണ്. ചാന്ദ്ര രാത്രിയിലെ അതിശൈത്യത്തിൽ നിന്ന് ഇലക്ട്രോണിക്സ് സുരക്ഷിതമായി സൂക്ഷിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു ഹീറ്റിങ് സംവിധാനം ഇതിന് ഇല്ലെന്നതാണ് കാരണം. മറുവശത്ത്, റഷ്യൻ ദൗത്യം ഒരു വർഷത്തേക്ക് പ്രവർത്തിക്കും. അതായത് സോളാർ പാനലുകൾ ഒഴികെയുള്ള ഒരു പവർ സ്രോതസ്സും ചൂടാക്കാനുള്ള സംവിധാനവുമുണ്ട്.

ചന്ദ്രനിൽ മനുഷ്യനെ ഇറക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിൽ ഇന്ത്യയും ഉണ്ടോ?

2008-ൽ ഇന്ത്യയുടെ ചന്ദ്രയാൻ-1 ദൗത്യം ജല തന്മാത്രകൾ കണ്ടെത്തിയതാണ് ചന്ദ്രനിലേക്ക് മറ്റൊരു യാത്രയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ ഇടയാക്കിയത്. ശീതയുദ്ധ കാലഘട്ടത്തിനു ശേഷം ആദ്യമായി മനുഷ്യനെ വീണ്ടും ചന്ദ്രനിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ അമേരിക്കയ്ക്കും ചൈനയ്ക്കും ഇപ്പോൾ പദ്ധതിയുണ്ട്. ഇന്നുവരെ, യുഎസിന്റെ അപ്പോളോ മിഷനുകളിൽ 12 പേർ മാത്രമേ ചന്ദ്രോപരിതലത്തിൽ കാലുകുത്തിയിട്ടുള്ളൂ.

പരിമിതമായ വിഭവശേഷിയുള്ള ഇന്ത്യയ്ക്ക് കൂടുതൽ വികസിതവും പഴയതുമായ ബഹിരാകാശ ഏജൻസികളുള്ള രാജ്യങ്ങളെ ഒപ്പമെത്താൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, മനുഷ്യനെ ചന്ദ്രനിലേക്ക് അയക്കുന്നതിന് ഇനിയും ഒരുപാട് ദൂരം സഞ്ചരിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

“ചന്ദ്രനിലേക്ക് മനുഷ്യനെ അയക്കുന്നതിന് ഇപ്പോൾ യുഎസും ചൈനയുമാണ് മുന്നിൽ. രണ്ട് രാജ്യങ്ങളും (ശീതയുദ്ധകാലത്ത് റഷ്യ പോലും) ലാൻഡിംഗിൽ മാത്രമല്ല, സാമ്പിൾ റിട്ടേൺ മിഷനുകൾ നടത്താനും ഇതിനകം വിജയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ജപ്പാനുമായി ചേർന്ന് ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള നാലാമത്തെ ദൗത്യം ആസൂത്രണം ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഇന്ത്യ ഇതുവരെ സാമ്പിൾ റിട്ടേൺ ദൗത്യം പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടില്ല, ”മനോഹർ പരീക്കർ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ ഡിഫൻസ് സ്റ്റഡീസ് ആൻഡ് അനാലിസസിലെ സീനിയർ ഫെലോ അജയ് ലെലെ പറഞ്ഞു. ജപ്പാൻ, ഇസ്രായേൽ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളെപോലെ ചന്ദ്രദൗത്യത്തിന് ശ്രമിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങൾക്ക് തുല്യമാണ് ഇന്ത്യയെന്നും അജയ് പറഞ്ഞു.

2019-ൽ ചന്ദ്രയാൻ-2ന് ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കുമുൻപ് ചന്ദ്രനിൽ സോഫ്റ്റ് ലാൻഡിങ് നടത്താൻ ഇസ്രായേലിന്റെ ബെറെഷീറ്റ് പരാജയപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം, ജപ്പാനിൽ നിന്നും യുഎഇയിൽ നിന്നുമുള്ള രണ്ട് ലാൻഡറുകൾക്ക് ചന്ദ്രോപരിതലത്തിലെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല, കാരണം ഇവ രണ്ടും വഹിച്ച പേടകം 2022-ൽ പരാജയപ്പെട്ടു. യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്, ചൈന, ജപ്പാൻ എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്ന് കുറഞ്ഞത് നാല് ചാന്ദ്ര ദൗത്യങ്ങൾ കൂടി ഈ വർഷം ആരംഭിക്കുന്നുണ്ട്.

ചന്ദ്രനിലേക്ക് ബഹിരാകാശയാത്രികരെ അയക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഇന്ത്യ ആദ്യം മനുഷ്യ ബഹിരാകാശ യാത്ര നേടേണ്ടതുണ്ടെന്ന് അജയ് പറഞ്ഞു. ഐഎസ്ആർഒ കൂടുതൽ ശാസ്ത്രീയ ദൗത്യങ്ങൾ നടത്തുന്നതിനാൽ, ഭാരമേറിയ വിക്ഷേപണ വാഹനങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കേണ്ടത് ബഹിരാകാശ ഏജൻസിയുടെ ആവശ്യമാണെന്നും അദ്ദേഹം കൂട്ടിച്ചേർത്തു. നിലവിൽ, ഏറ്റവും ഭാരമേറിയ വിക്ഷേപണ വാഹനത്തിന് ജിയോസ്റ്റേഷണറി ട്രാൻസ്ഫർ ഓർബിറ്റിലേക്ക് 4 ടൺ ഉപഗ്രഹങ്ങൾ മാത്രമേ വഹിക്കാൻ കഴിയൂ. താരതമ്യപ്പെടുത്തിയാൽ, സ്‌പേസ് എക്‌സിന്റെ ഫാൽക്കൺ 9 ന് 26 ടണ്ണിലധികം ഭാരം വഹിക്കാൻ കഴിയും.

ചാന്ദ്ര ദൗത്യങ്ങളിലും മറ്റ് ബഹിരാകാശ പ്രവർത്തനങ്ങളിലും ഇന്ത്യയും റഷ്യയും സഹകരിച്ചതെങ്ങനെ?

ഇന്ത്യയുടെ ദൗത്യത്തിന്റെ അതേ സമയത്താണോ റഷ്യയുടെ വിക്ഷേപണം ലക്ഷ്യമിട്ടതെന്ന് പലരും ഊഹിച്ചെങ്കിലും അജയ് ഇത് തള്ളിക്കളഞ്ഞു. ഇന്ത്യയും റഷ്യയും ദീർഘകാലമായി സഹകരിക്കുന്നവരാണെന്നും പ്രത്യേകിച്ച് ബഹിരാകാശ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ, അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

വാസ്തവത്തിൽ, ഇന്ത്യയുടെ ചന്ദ്രയാൻ -2 ദൗത്യത്തിനായി ലാൻഡർ-റോവർ രൂപകൽപ്പന ചെയ്യേണ്ടത് റഷ്യയാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ചൊവ്വയുടെ ഉപഗ്രഹങ്ങളിലൊന്നിലേക്കുള്ള ഫോബോസ് ഗ്രണ്ട് ദൗത്യം പരാജയപ്പെട്ടതിനെത്തുടർന്ന് അത് പിൻവാങ്ങി. ഇത് പിന്നീട് സ്വതന്ത്രമായി ലാൻഡർ-റോവർ വികസിപ്പിക്കാൻ ഇന്ത്യയെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ഇതാണ് ചന്ദ്രയാൻ-1, ചന്ദ്രയാൻ-2 ദൗത്യങ്ങൾക്കിടയിൽ 11 വർഷത്തെ ഇടവേള.

കൂടാതെ, ചന്ദ്രയാൻ -3 വിക്ഷേപിച്ച എൽവിഎം 3 യുടെ മുൻഗാമികൾ റഷ്യ ഇന്ത്യയ്ക്ക് വിറ്റ ക്രയോജനിക് എഞ്ചിനുകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. റഷ്യ ഈ സാങ്കേതികവിദ്യ കൈമാറാത്തതിനാൽ പിന്നീട് ഇന്ത്യ സ്വന്തമായി സാങ്കേതികവിദ്യ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.