'മറ്റൊരു ദിവസം ചിന്നുവിന് ചോറ് കൊടുക്കുന്ന നേരത്ത് ചെന്നു കയറിയ എനിക്ക് ഒരുരുള വായിൽ വച്ചു തന്നു. വംശ പരമ്പരയുടെ ഏതോ കണ്ണികളിലൊന്ന് ശ്രാദ്ധമുണ്ട് നിറഞ്ഞു കാണണം,' മലയാളത്തിന്റെ പ്രിയകഥാകാരി അഷിതയുടെ ഓര്‍മ്മദിനത്തില്‍ ദാമോദര്‍ രാധാകൃഷ്ണന്‍ എഴുതുന്നു
കാതിൽ ഓം ചൊല്ലി കാൽക്കൽ തല വെച്ച് അനുഗ്രഹം വാങ്ങി അവിടെ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ , ഞാൻ ശാന്തയായിരുന്നു. അമ്മയുടെ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ കണ്ടു പൊട്ടി കരഞ്ഞിരുന്ന എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് പിന്നീട് കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ ഉതിർന്നു വീഴാതെയായി
അല്ലെങ്കിലും അഷിത വിളിച്ചാല്‍, 'വരണം പ്രിയ' എന്നാഗ്രഹിച്ചാല്‍ ഞാന്‍ ചെല്ലാതിരിക്കുന്ന ഒരിടം, അങ്ങിനെയൊന്നുണ്ടോ ഈ ലോകത്തിലെവിടെയെങ്കിലും? അത്രമാത്രം കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; പ്രാണന്‍ കൊണ്ടും സ്‌നേഹം കൊണ്ടും ആ അത്മാവിനോടു ഞാന്‍
ഒരിക്കല്‍ മേമ എഴുതി, 'എപ്പോഴും തുറന്നു കിടക്കുന്ന ഒരു ദേവാലയമാണ് ഞാന്‍ ആര്‍ക്കു വേണമെങ്കിലും എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും കടന്നു വരാം സംസാരിക്കാം...' മേമയുമായി ഒരു വാക്കു പോലും കൈമാറാതിരുന്ന ഈ നീണ്ട കാലയളവില്‍ അവര്‍ എന്നില്‍ തുറന്നു കിടക്കുന്ന ഒരു ദേവാലയമായി മാറി
അകലങ്ങളിൽ ഇരുന്ന്, എഴുത്തുകളിലൂടെ, അധ്യാപകരാൽ വേട്ടയാടപ്പെടുന്ന വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക്, സ്ത്രീയായത് കൊണ്ട് രണ്ടാം പൗരരായി പോകുന്ന മനുഷ്യർക്ക്, ഊർജവും സാന്ത്വനവും നല്കിയിരുന്ന പ്രിയ അഷിതയ്ക്ക്, വിട, കൂപ്പുകൈ, പ്രണാമം
Malayalam writer Ashita passes away: ഏറെ നാളായി കാന്‍സര്‍ രോഗത്തിന് ചികിത്സയിലായിരുന്നു
അന്തരിച്ച എഴുത്തുകാരി അഷിതയെ കുറിച്ച് പ്രിയ എ എസ് എഴുതിയ കുറിപ്പ്
"എന്നെ ക്‌ളാസിലിരുത്തി അവര്‍ പഠിപ്പിച്ചില്ല, കൂടെ കൊണ്ടു നടന്ന് രാകി മിനുക്കിയില്ല. പക്ഷേ ജീവിച്ചു കാണിച്ചു തന്നു, പരിഭവമില്ലാതെ ജീവിക്കുന്നതെങ്ങനെയാണെന്ന്. കടമകളുടെ കുത്തൊഴുക്കിന് കാവലിരിക്കുമ്പോള്‍ മണ്ണാങ്കട്ടയായി അലിഞ്ഞു തീരുന്നതെങ്ങനെയെന്ന്", അധ്യാപികയായിരുന്ന സുജാത ദേവിയെ കുറിച്ചുള്ള പ്രിയ എ എസിന്റെ ഓർമ്മ
അഷിതയുടെ 'മറക്കാനാവാത്തവർ' പംക്തിയിൽ വിജയലക്ഷ്മിയെ കുറിച്ച് എഴുതിയ 'എന്റെ കവയിത്രി' വിജയലക്ഷ്മിയുടെ സ്നേഹാക്ഷരങ്ങൾ കൊണ്ടുളള മറുകുറിപ്പ്
"മലയാള കവയിത്രികളിൽ എക്കാലവും എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം വിജയലക്ഷ്മിയോട് തന്നെയാണ്. പഠിക്കുന്ന കാലം മുതൽ എനിക്കറിയാം ഓരോ വരിയും വാക്കും എത്ര ആഴങ്ങളിൽ പോയി അനുഭവിച്ചിട്ടാണ് എഴുതുന്നതെന്ന്," അഷിതയുടെ 'മറക്കാനാവത്തവർ' പംക്തിയിൽ വിജയലക്ഷ്മി
കേരളത്തിന്‍റെ സാംസ്കാരിക മേഖലയുടെ ചലനങ്ങൾക്ക് പിന്നിലെ ശക്തിയായിരിക്കുകയും പുറം ലോകത്തിന്‍റെ മോടികളിൽ നിന്നും അകന്നു നിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യൻ. വർഷങ്ങളായി നടക്കുന്ന പ്രശസ്തമായ വയലാർ അവാർഡിന്‍റെ നടത്തിപ്പിന് ചുക്കാൻ പിടിക്കുന്ന മനുഷ്യൻ, സി വി ത്രിവിക്രമന്‍. അഷിതയുടെ 'മറക്കാനാവത്തവര്‍' പംക്തിയില്‍.
അടുത്ത ജന്മം എനിക്ക് മകളായി വരണം ട്ടോ എന്ന് അഷിതയോട് പറഞ്ഞ, അഷിതയെ മൂക്കുത്തി ഇടുവിച്ച മാധവിക്കുട്ടിയെ, മറക്കാനാവാത്തവർ എന്ന പംക്തിയിൽ ഓർമ്മയുടെ പദവിന്യാസങ്ങളാൽ അഷിത അളന്നു വയ്ക്കുകയുണ്ടായി.തങ്ങളെഴുതിയ കഥകളെ വൈരമൂക്കുത്തികൾ പോലെ അവശേഷിപ്പിച്ച് മാധവിക്കുട്ടിയും അഷിതയും ഇപ്പോൾ മാഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു. അന്ന് അഷിത, മാധവിക്കുട്ടിയെ നാരങ്ങാ മിഠായി മധുരം പോലെ നുണഞ്ഞിറക്കിയത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു
